اندیشه های یک معلّم

شعرخوانی : در فارسی اوّل تا ششم ابتدایی شعرها به عنوان متن درس به کار گرفته شده بودند . شعرها با عنوان « با هم بخوانیم » مکمل مفاهیم درس با گسترش دهنده مفاهیم فصل محسوب می شدند .

عنوان « شعرخوانی » جایگزین عنوان « با هم بخوانیم » در دوره ی ابتدایی است.

این سروده ها گذشته از ایجاد نشاط و شکفتگی روح ، زمینه ای مناسب برای زبان آموزی ، شناخت واژگان ، آشنایی با ادبیّات و فرهنگ ، تقویت ذوق و تکیه گاه انتقال و طرح مفاهیم ، ارزش ها و بایسته های اجتماعی ، اخلاقی ، دینی و فرهنگی است .

بیش تر اشعار از شاعران معاصر کشور انتخاب شده اند (رویکرد تدوین و تألیف فارسی اوّل متوسطه تکیه بر ادبیّات امروز ایران است) جز این ویژگی ، ویژگی های دیگر این سروده ها عبارت است از :

1-   سروده ها با موضوع فصل پیوند دارند .

2-   از نظرگاه موسیقی شعری و درون مایه همخوان با متن و ذوق مخاطب هستند .

3-   نمونه شعرها کوتاه انتخاب شده اند تا اجرا در کلاس امکان پذیر باشد. بنابراین گاه ابیاتی از اصل شعر حذف شده است .

4-   کوشش بر آن بوده است که سروده ها تنوّع وزن و مضمون داشته باشند .

5-   به تنوّع شاعر نیز توجّه شده است . معیار انتخاب روایی ، زیبایی گرایی و همخوانی شعر با موضوع و مخاطب بوده است .

توصیه ها و پیشنهادها

1-   سروده ها را می توان به صورت گروهی در کلاس اجرا کرد ؛ می توان هر شعر را به یک گروه اختصاص داد تا هم حفظ کند و هم در کلاس اجرا کند.

2-   اجرای گروهی شعر خود نوعی آموزش همیاری و همکاری و انجام کار به صورت جمعی است .

3-   می توان از نوار موسیقی مناسب با وسایل مناسب موسیقی استفاده کرد تا شعر تأثیرگذارتر شود .

4-   از توضیح بیت به بیت شعر پرهیز شود . بهتر است مفهوم و مضمون محوری شعر با گفت وگوی دانش آموزان روشن شود .

5-   از شعرخوانی ، املا و مشق گفته نمی شود .

6-   بحث در باب نوع شعر ، قالب و ... لازم نیست .

7-   برای درست خوانی شعر می توان از نوار یا خوانش دقیق معلّم بهره گرفت تا دانش آموزان آهنگ ، درنگ ، تکیه و تلفّظ درست واژه ها را دریابند .

8-   از سروده ها در مناسبت ها می توان استفاده کرد (با هماهنگی مدیر و مربی مدرسه) .