چارپاره‌ :

چارپاره‌ یکی از قالبهای شعر فارسی است. این قالب در شعر کلاسیک فارسی تازه‌است و پس از مشروطیت در ایران رواج یافته‌است. چهارپاره از دوبیتی‌هایی با معنای منسجم تشکیل شده‌است. با این تفاوت که بر خلاف دو بیتی معمولاً مصرع‌های اول با مصرع‌های دوم و چهارم هم قافیه نیست و از لحاظ وزن نیز کافیست که مصرع‌ها هم وزن باشند.

معروفترین شعرایی که در این قالب طبع آزمایی کرده‌اند فریدون توللی، فریدون مشیری، مهدی سهیلی و پرویز خانلری می‌باشند.

منبع : آرایه‌های ادبی(قالب‌های شعر، بیان و بدیع). (ISBN 964-05-0036-4)